Gülenaz SELÇUK, Bilal ELBİR,
Fatma Şükran ELGEREN, Kadir ADAMAZ

Mevlânâ’ya göre eğitim uzun süreli bir olgu olduğu için her safhası ayrıntılı olarak hesaplanmalı ve planlanmalıdır. Mevlânâ, eğitim ve eğitimci bazında kendine özgü metotlar geliştirmiştir. Mevlânâ’nın eğitimi durmayan daima ileriye açılan ve hiç doymayan bir süreçtir. Özellikle Mevlânâ’nın Mesnevi’si, eğitimde kullanılabilecek çok önemli materyallerden biridir. Mevlânâ, Mesnevî’de çeşitli konularla ilgili görüşlerini aktarırken çeşitli edebî sanatlardan yararlanmış ve düşüncelerini daha çok birtakım metaforlarla izah etmeye çalışmıştır.

Mevlânâ eğitimi, gerçek benliğini kazanma noktasında yeniden yapılanma olarak ifade etmiştir. “Hamdım, piştim, yandım” sözleri insanın yaşamda nasıl yetişmesi gerektiğinin en güzel ifadesidir. Yeniden yapılanmak ve bu doğrultuda yaşamı sürdürebilmek noktasında bireylerin yaşam boyu öğrenen olması beklenmektedir. Çünkü Mevlânâ Mesnevî’de bilgili olmanın ölçüsünün tecrübe ve öğrenme olduğunu belirterek aklın eğitimine dikkat çekmiştir. Mesnevî’nin yaşam boyu öğrenme bağlamında ele alınması bu açıdan oldukça önemlidir. “Bizden sonra Mesnevî şeyhlik edecek ve arayanlara doğru yolu gösterecek, onları yönetecek ve onlara önderlik edecektir.” sözleriyle Mevlânâ, Mesnevî’nin rehberlik ve öğreticilik konusundaki önemine dikkatleri çekmiştir.

Bu çalışmayla Mesnevi’de yer alan ve zengin bir materyal türü olan kıssalarda yaşam boyu öğrenme yaklaşımına ilişkin mesajlar tespit edilerek, yaşam boyu öğrenme yeterlikleri, eğitim ve eğitimci kapsamında kategorize edilecektir. Bunun sonucunda bu çalışmanın, eserin farklı bakış açılarıyla daha bilinçli bir şekilde okunmasına ve algılanmasına aracılık edeceği beklenmektedir. Böylece yaşam boyu öğrenen ve öğreten olma yolunda eğitim ve eğitimcilere Mesnevi’nin etkin bir kaynak olarak kullanılması noktasında ışık tutacağı düşünülmektedir.